Харэаграфічны калектыў ветэранаў працы “Рэчанька” быў створаны 8 год назад менавіта 29 чэрвеня пры хоры “Надзея”. І ўжо з першых канцэртных выступленняў ён упэўнена заявіў аб сабе як самабытнае творчае аб’яднанне, таму адразу знайшоў прыхільнікаў сярод мясцовай публікі.
Першая харэаграфічная кампазіцыя на матыў аднайменнай народнай песні і дала назву калектыву. Як успамінае адзін з ініцыятараў яго стварэння Л.М. Шалонік, напачатку ў іх не было пастаяннага мастацкага кіраўніка. Аднойчы вырашылі жанчыны звярнуцца за дапамогай да метадыста раённага Дома культуры Т.Р. Радоўскай, якая захаплялася менавіта мастацтвам танца. Таццяна Рыгораўна не адмовіла. Пад яе кіраўніцтвам заняткі і рэпетыцыі сталі праходзіць на больш прафесіянальным узроўні. Трэба сказаць, што пэўны час дапамагала калеге працаваць з калектывам вопытны харэограф І.Г. Конанава. Сумесна яны і папоўнілі рэпертуар ансамбля вельмі прыгожым, энергічным танцам “Кадрыль”.
І тут ужо нашых самадзейных артыстаў заўважылі на абласной сцэне ў рамках рэспубліканскага фестывалю народнай творчасці “Не старэюць душой ветэраны”, пры-свечанага 70-гадоваму юбілею вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Творчы калектыў “Рэчанька” быў удастоены тады Дыплома II ступені і каштоўнага падарунка. А ўжо праз два гады на даным форуме самадзейнай творчасці нашы ўдзельніцы ўдастоіліся Дыплома I ступені. Адзначаліся яны неаднаразова і як пераможцы ў сваёй намінацыі раённага фестывалю “Мая Кругляншчына”.
Сёння ў рэпертуары ансамбля – некалькі танцавальных кампазіцый на народныя матывы. Для іх выканання ўдзельніцы творчага калектыву, як кажуць, самі сваімі рукамі зрабілі чатыры камплекты канцэртных касцюмаў – з выкарыстаннем элементаў рускага і беларускага нацыянальнага адзення. Гэтыя ўборы (на здымку) з капарамі завяршылі зусім нядаўна: не за гарамі і чарговы фестываль творчасці ветэранаў. Адпаведна рыхтуецца і новая танцавальная кампазіцыя. Гэта мерапрыемства цяпер будзе прымеркавана да 75-гадовага юбілею Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне.
Раз у тыдзень спяшаюцца гэтыя захопленыя жанчыны на рэпетыцыі ў РДК. Гадзіну, а іншы раз і больш, з імі займаецца Таццяна Рыгораўна. Як аб вельмі чуйным, добрым і тактоўным чалавеку і сапраўдным прафесіянале аб ёй адзываюцца “падапечныя”. І яны стараюцца не падвесці свайго мастацкага кіраўніка. Трэба толькі бачыць, як жвава, з запалам выходзяць артысткі з “Рэчанькі” на сцэну і выконваюць часам не самыя лёгкія харэаграфічныя “па”. Твары свецяцца, на вуснах – усмешкі. І нават не верыцца, што сярэдні ўзрост удзельніц калектыву – 65 гадоў. У размове са мной Л.М. Шалонік прызнаецца, что ўсе гэтыя выхады на сцэну, зносіны ў час рэпетыцый – вельмі дарагія для кожнай з удзельніц ансамблю. Яны дапамагаюць адчуваць сябе карыснымі для грамадства, працягваць актыўную жыццёвую пазіцыю.
У заключэнне хочацца назваць усіх удзельніц “Рэчанькі” пайменна. А гэта – Л.М. Шалонік, Ф.Д. Зэндаль, Л.В. Несцерава, Л.Я. Радзевіч, М.І. Кушнір, Т.С. Шыхман, К.Д. Дрык, Л.В. Лягушава. Далейшых вам поспехаў на творчым і жыццёвым шляху, паважаныя!
Людміла МОШУЛЬ.