Вытворчасць малака ў нашым раёне паступова пераводзіцца на новыя тэхналогіі. Ні на адной МТФ сёння не выкарыстоўваюцца даільныя вёдры, іх замянілі малакаправоды.

Вытворчасць малака ў нашым раёне паступова пераводзіцца на новыя тэхналогіі. Ні на адной МТФ сёння не выкарыстоўваюцца даільныя вёдры, іх замянілі малакаправоды. На сённяшні дзень у нас дзейнічаюць тры сучасныя комплексы па вытворчасці малака – у Прыганях (СВК “Комсенічы”), Глыбокім (ЧУП “АСБ Цяцерына”) і ў Ахімкавічах (СВК “Іскра”). Даенне кароў тут ажыццяўляецца ў даільных залах, якія аснашчаны камп’ютарным абсталяваннем. Але ж для таго, каб нарошчваць вытворчасць прадукцыі, мала мець нават самыя дасканалыя фермы і комплексы, прымяняць найноўшыя тэхналогіі. Патрэбны добрыя каровы. Значыць, трэба ў большай колькасці гадаваць высокапрадуктыўны маладняк і штогод уводзіць яго ў дойны статак.
Аб тым, як вядзецца работа ў даным накірунку ў гаспадарках раёна, карэспандэнту “СЖ” расказаў начальнік Круглянскага філіяла РУСП“Магілёўскае дзяржплемпрадпрыемства” Дзмітрый Гамза.
— Дзмітрый Анатольевіч, малако для сельгаспрадпрыемстваў – гэта, што называецца, “жывыя” грошы. Малочнатаварная галіна прыносіць іх у касу штодня. Больш надаіў – больш атрымаў. Але ж розніца па прадуктыўнасці малочнага статка як па гаспадарках, так і па асобных фермах, даволі значная. Што рабіць?
— Адказ адназначны. У нашых умовах самае даступнае для ўсіх выйсце – гадаваць добрых цялушак і штогод уводзіць іх у асноўны статак. Для гэтага ёсць магчымасці ва ўсіх без выключэння сельгаспрадпрыемствах раёна. Галандскіх, ці, магчыма, яшчэ якіх-небудзь высокаўдойных “малочніц” будзем купляць тады, калі разбагацеем. А пакуль што трэба задзейнічаць уласныя рэзервы. Паверце, пры правільным падыходзе да вырошчвання цялушак рэзервы гэтыя немалыя.
— А якія ж нарматывы павінны вытрымлівацца ў племянной справе?
— Давайце пачнем з таго, што цялушкі, прызначаныя для абнаўлення дойнага статка, увесь год павінны мець належны догляд, добры рацыён кармлення. Калі будучая карова прыбаўляе за суткі па 750 грамаў, то ўжо ва ўзросце 15 – 16 месяцаў яна важыць 350 – 360 кіла-грамаў, гэта значыць, дасягне, кажучы прафесіянальнай мовай, фізіялагічнай спеласці. Пры ўмове забеспячэння такіх сутачных прыбаўленняў цялушак у вазе нам неабходна мець іх для ўзнаўлення дойнага статка 77 галоў у разліку на 100 кароў. Калі ж прывагі складаюць 700 грамаў, то “у запасе” павінна быць ужо не менш 80 працэнтаў маладняку да асноўнага малочнага статка. А пры 500-грамовых прыбаўленнях у вазе трэба мець ужо 103 працэнты цялушак, больш, чым налічваецца сёння кароў на фермах.
— І як выглядае зараз сітуацыя ў цэлым па раёне і ў разрэзе гаспадарак?
— Што тычыцца агульнараённага паказчыка, то мы выглядаем няблага.
Дойны статак нашых сельскагаспадарчых прадпрыемстваў налічвае 7350 кароў. На змену ім мы маем 8418 галоў цялушак. Сярэднясутачныя прыбаўленні іх у вазе з пачатку сёлетняга года склалі 694 грамы. Да 750-грамовых прываг, як бачыце, не дацягваем. І адной з прычын таму з’яўляюцца праблемы з кармленнем. Летась, да прыкладу, за лік бюджэтных сродкаў на гэтыя мэты было выдзелена звыш 100 тон камбікорму. У гэтым годзе гаспадаркі павінны набываць яго за ўласныя грошы. А іх у большасці сельгаспрадпрыемстваў няма. Таму трэба з максімальнай аддачай выкарыстоўваць магчымасці летне-пашавага перыяду ўтрымання жывёлы. Спецыялісты заа- тэхнічнай службы павінны клапа-ціцца аб тым, каб цялушкі пасвіліся па добрым травастоі, каб на полі ў летнюю спёку была вада. Што датычыцца гаспадарак, то лепш іншых працуюць на перспектыву малочнай галіны у ЧУП “АСБ Цяцерына”. У гэтым сельгаспрадпрыемстве гадуюцца сёння 1774 цялушкі, што амаль ўдвая перавышае патрэбнасць ва ўзнаўленні дойнага статка. 1156 галоў цялушак вырошчваюцца у СВК “Круглянскі Рассвет” – 137 працэнтаў да задання. Па 102 цялушкі прыпадае ў разліку на 100 галоў асноўнага дойнага статка ў ПСУП “Круглянскі-Агра”. Прыбаўляюць яны штосутачна ў вазе без малога па 700 грамаў. Самыя ж высокія прывагі цялушак у СВК “Комсенічы” – 735 грамаў. Гэта гаспадарка забяспечана маладняком для ўзнаўлення дойнага статка на 96 працэнтаў пры заданні 80 працэнтаў.
Горш абстаяць справы ў СВК “Друць”. У названай гаспадарцы, як і ў СВК “Круглянскі Рассвет” і ПСУП “Круглянскі-Агра”, узводзіцца сучасны малочнатаварны комплекс, разлічаны на адначасовае ўтрыманне 768 галоў дойнага статка. Яго камплектацыя плануецца на кастрычнік сёлетняга года. Канешне, сюды будуць пераведзены каровы з адной з малочнатаварных ферм. Але ж гэтага недастаткова, патрэбны будуць першацёлкі. Іх у “Друці” 535 галоў, шо складае 78 працэнтаў да агульнага пагалоўя дойнага статка. Гаспадарцы патрэбна з улікам камплектацыі комплексу яшчэ не менш 50 галоў цялушак. Ёсць тут над чым задумацца і старшыні сельгаскааператыва, і спецыялістам заатэхнічнай службы.
— Дзмітрый Анатольевіч, з будаўніцтвам сучасных комплексаў, у якія ўкладваюцца вельмі значныя сродкі, галоўнай задачай усіх, хто працуе ў жывёлагадоўлі, з’яўляецца нарошчванне прадуктыўнасці дойнага статка. Напэўна тут не абыйсціся без заатэхнікаў-селекцыянераў, якія б адсочвалі “радаслоўную” будучых кароў…
— Канешне. Такія спецыялісты неабходны ў кожнай гаспадарцы. І мы будзем ісці да гэтага. Пакуль жа заатэхнікі–селекцыянеры ёсць у СВК “Друць”, “Круглянскі Рассвет” і “Комсенічы”. А вось тэхнікаў-асемянатараў у сельгаспрадпрыемствах дастаткова. Толькі сёлета закончылі курсы пры Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі па нашым накіраванні тры чалавекі. Пасля навучання паспяхова працуюць на фермах у ДП “Някрасава-Агра”, ЧУП “АСБ Цяцерына”, ПСУП “Круглянскі-Агра”, СВК “Друць” Вікторыя Мазок, Ганна Аавекукк, Аляксандр Ласюкоў, Наталля Купіна.
Мы са свайго боку разам з кіраўніцтвам заатэхнічнай службы раёна зрабілі нямала, каб у тэхнікаў-асемянатараў былі добрыя ўмовы работы. Ва ўсіх гаспадарках, з улікам таго, што дойны статак і цялушкі знаходзяцца на кругласутачным выпасе, абсталяваны перасоўныя пункты для асемянення жывёлы, дзе ёсць усе неабходныя матэрыялы і інструменты. Выключэнне складае толькі “Круглянскі Рассвет”. Але там выпасы разме-шчаны побач з фермамі. Так што праблем у асемянатараў не ўзнікае.
Інтэрв’ю правёў М. ВАДАП’ЯН.