Зноў капрызы свае ў прыроды:
Як далікатная дама яна:
Хоць і паўкрока да Новага года,
А зіма амаль што не відна.
Толькі крышачку дол пабяліла,
А мяцеліц чакаем дарма.
Снегам скупа пакуль надзяліла
Ты Кругляншчыну нашу, зіма.
Хіба вось толькі што часам апошнім
Край наш прыдруцкі прыціснуў мароз.
А ці надоўга? — скажы нам, сіноптык,
Дай праўдзівы надвор’я прагноз.

Зноў капрызы свае ў прыроды:
Як далікатная дама яна:
Хоць і паўкрока да Новага года,
А зіма амаль што не відна.
Толькі крышачку дол пабяліла,
А мяцеліц чакаем дарма.
Снегам скупа пакуль надзяліла
Ты Кругляншчыну нашу, зіма.
Хіба вось толькі што часам апошнім
Край наш прыдруцкі прыціснуў мароз.
А ці надоўга? — скажы нам, сіноптык,
Дай праўдзівы надвор’я прагноз.
Непакояцца ўжо аграномы:
–Снег так чаканы, хутчэй выпадай!
Добра ж народная мудрасць вядома:
Будзе снег – будзе і ўраджай.
Але ўсе мы надзей не губляем,
Што пачуем мяцеліцаў спеў,
Верым: студзень спаўна навярстае
Усё, што снежань зрабіць не паспеў.
І памчацца на санках і лыжах
Дзеці нашы з узгоркаў крутых,
Адпачнуць ад камп’ютараў, кніжак
На прасторах яны снегавых.
… Вечарэе. Цішэй гоман вуліц,
Пешаходаў, машын мітусня…
Ды ў Круглым жыццё не заснула –
Урачыстая то цішыня.
Снежня вечар апошні заўсёды
Быццам бы скрыжаванне дарог:
Год мінулы мы з вамі праводзім,
Новы ступіць вось-вось на парог.
І з нагоды такой вось падзеі
Тройкай шпаркай пад звон бубянцоў
Праз віхуры паўночных завеяў
Сябар наш даўні спяшаецца зноў.
Там, дзе неба ў казачным ззянні,
Па-над Кругам Палярным зіхціць,
Снегавыя яго ўладанні,
Дом лядовы ягоны стаіць.
Рэдка дом свой Мароз пакідае,
Выключэнне адно: Новы год.
Коней тройку ў вазок запрагае,
Да нас мчыцца з халодных шырот.
Няхай едзе ў статусе госця,
Але пільны наш Дзед-кантралёр:
Як заўважыць дзе дрэннае штосьці –
Строгім будзе “палётаў разбор”.
Але й слоў пахвалы не шкадуе
Тым, хто працай яе заслужыў,
Хто ў рабоце аддана шчыруе
І раёну хто славу здабыў.
Але досыць, напэўна, прадмовы:
На гадзінніку ж стрэлкі бягуць
І адлік гэтай ночы зімовай
Да хвіліначкі кожнай вядуць.
Дык давайце ж, сябры, паспяшаем
Мы туды ўжо, дзе наш “Ізумруд”
Увесь агнямі святочнымі ззяе:
Госць сустрэчу прызначыў нам тут.
Прыгажуня зялёная ёлка
Калейдаскопам адценняў усіх
Ззяе, узняўшыся ў неба высока,
Колер фарбаў мяняе штоміг.
Бо даўно ўжо тут па-над плошчай
Смех і музыка, песні гучаць.
І гатовы паўночнага госця
Урачыста круглянцы страчаць.
… Стрэлкі блізка да лічбы «дванаццаць»,
Штосьці госця пакуль не відаць.
Але, чуеце: коні імчацца,
Быццам птушкі праз цемру ляцяць!
Дзед спыніў свой вазок адмысловы
(Не на санным, гумовым хаду),
Кажа: з Годам, сябры, усіх Новым.
З ім Казу вам, круглянцы, вяду!
Хоць жывёліна гэта малая,
Ды характар “рагаты” ў яе:
Як нядобрае штось заўважае,
Яна “зброю” сваю дастае.
Гультаёў не шкадуе ўсякіх,
Трутняў бачыць як праз мікраскоп –
І выходзіць на іх у атаку,
Нахіліўшы рагаты свой лоб.
Раю з ёю ўсім быць у дружбе,
Годна жыць вам і не махляваць.
Бо Каза сваю ведае службу,
Спуску хібам не будзе даваць.
Ну, ды годзе палохаць Казою,
Яна бачыць і цэніць дабро.
Веру: вы пасябруеце з ёю,
Бо круглянцы–цудоўны народ.
Шчыра Дзед з кіраўніцтвам раёна
Павітаўся, аб справах спытаў.
–Малайцы! Вы працуеце плённа, –
Шчуплянкову Мароз так сказаў.
Аб’яўляю ўсім вам падзяку
Навагоднім загадам сваім.
Не авансам такая адзнака
Вам, кіроўцам раёна, усім!
Вы яе заслужылі работай,
Якой бачныя вынікі, плён.
Бо ва ўсім – і ў працы, і ў спорце –
Паўсюль першы Круглянскі раён.
Сацыяльная служба з вытворчай
Развіваюцца ва ўнісон.
А яшчэ ваш раён я за тое
Паважаю і шчыра люблю,
Што круглянцы ўсёй грамадою
У парадак прыводзяць зямлю.
З кожным годам райцэнтр прыгажэе,
Для гасцей ўсё прывабней раён,
Значыць, ёсць перспектывы, надзея,
Што квітнець будзе ваш рэгіён.
…Як Патрончыка госць наш пабачыў,
Дык адразу бы памаладзеў:
–Прывітанне, Васільевіч, рады,
Што цябе я на свяце сустрэў.
Хоць і далёка катэдж мой паўночны,
Добрыя весткі даходзяць туды.
Вельмі я рады, мой сябар Патрончык,
І за цябе, і за твой калектыў!
У Смалявічах, Бабруйску і Шклове
Хлопцы годна працуюць твае.
Тэмпы і якасць – вось тая аснова,
Тое, што гонару вам надае.
Але не толькі за новабудоўлі
Людзі ўдзячны тваёй ПМК.
У тым, што раён прыгажэе і горад,
Бачна твайго калектыву рука!
На “Мікалаеўскіх сажалках”, дружа,
Гэтай ноччу паспеў пабываць.
Там спадабалася ўсё мне так дужа,
Сам бы прыехаў адпачываць!
Рады, што ты не змяніўся ніколькі,
Поўны ідэяў і творчых задум.
Шчасця табе і, вядома, здароўя,
Каб не наведвалі скруха і сум.
–Добрая праца ўсяму ёсць аснова,
Аснова надзейная для добрых спраў.–
У аграснабе Дзядуля Сычову
Словы такія з павагай казаў.
І каб у годзе ў Новым таксама
Пазіцый у працы не здаў калектыў,
І каб у вобласці зноў лепшым самым,
Як і належыць, заўсёды ён быў.
На ўсіх прадпрыемствах,
малых і вялікіх,
У ноч навагоднюю Дзед пабываў,
Шчыра здароўя і шчасця ўсім зычыў,
Поспехаў новых усім ён жадаў.
Вынес Дзядуля да свята падзяку
Кіраўнікам гаспадарак усіх.
–Але заспакойвання каб ані знаку
У вас не было ні на дзень, ні на міг!
Няхай ураджай, “падрасце”
да ста тысяч,
Прывагі, надоі зноў радуюць вас.
Жадаю паказчыкаў важкіх, вялікіх
З Годам вас Новым, і ў добры ўсім час!
… Ноч навагодняя – нібы імгненне.
Хутка курантаў пачуецца звон.
І ў Год Новы ўступіць з натхненнем
Разам з краінай Круглянскі раён.
А перад тым, як закончыць вандроўку,
Госць паважаны наказ такі даў:
–У працы сабе не давайце палёгкі,
Новых вам поспехаў,
добрых вам спраў!
Год, які сёння свой шлях пачынае,
Зместам напоўнены новым зусім:
Раён абласныя “Дажынкі” прымае,
Дык жа ўдачы вам, плёну ва ўсім!
Не падвядзіце ж Мароза,
круглянцы,
Веру: усё атрымаецца ў вас.
Міру, дабра вам, здароўя і шчасця.
Няхай толькі светлае дорыць вам час!
Няхай бокам абходзіць благое
Ваш невялікі, утульны раён.
Блізкае мне ўсё тут, дарагое,
Быццам жыву побач з вамі з давён.
Радасці ўсім невычэрпнаю мерай,
Плёну, удачы ў справах усіх,
У заўтрашні дзень аптымізму і веры
І ўсіх даброт — заслужылі Вы іх!
Дзеда Мароза
суправаджаў
Мікола ВАДАП’ЯН.