Радасна бывае, калі сустракаюцца маладыя спецыялісты, якія цалкам аддадзены сваёй справе і ёсць на-дзея, што ў будучым яны дасягнуць у сваёй галіне найлепшых поспехаў.

Радасна бывае, калі сустракаюцца маладыя спецыялісты, якія цалкам аддадзены сваёй справе і ёсць на-дзея, што ў будучым яны дасягнуць у сваёй галіне найлепшых поспехаў.
Адным з такіх з’яўляецца і Арцём Арцюкоўскі, аграном па ахове раслін ЧУП “АСБ Цяцерына”. Закончыўшы Жыліцкі сельскагаспадарчы каледж, ён пачаў працоўную біяграфію на круглянскай зямлі. Сам родам з Кіраўскага раёна. Адтуль і яго жонка Аксана Віктараўна, якая да водпуску па догляду дзіцяці працавала сакратаром-машыністкай у канторы. Цяпер маладая сям’я, у якой падрастае трохгадовая дачушка Мілана, чакае папаўнення.
— Часцей за ўсё маладыя спецыялісты, якія прыязджаюць па размеркаванню, — падзялілася думкамі галоўны эканаміст і старшыня прафкама прадпрыемства Ніна Баландзіна, — пасля заканчэння тэрміну адпрацоўкі звальняюцца і з’язджаюць з вёскі. Арцюкоўскія добра прыжыліся ў гаспадарцы, ім выдзелена жыллё ў аграгарадку, і маладыя спецыялісты настроены працаваць у нас надалей.
Арцём — адказны, добрасумленны, добра ведае сваю справу. За тры гады працы ў гаспадарцы набыў неабходныя навыкі, якія дае толькі практыка і ніколі не можа даць тэорыя.
За вёскай Цяцерына, якая нядаўна набыла статус аграгарадка, роўнай аблогай расцілаюцца палеткі вялікага сельгаспрадпрыемства. І тут, на зямлі, асабліва адчувае ён яе першароднаць, адчувае сябе гаспадаром ніў, якія даглядае і аберагае. Аграном – чалавек, які непарыўна звязаны з полем. І толькі той, хто па-сапраўднаму адчуе гэтую непарыўнасць, стане сапраўдным спецыялістам.
— Чаму я выбраў іменна такую спецыяльнасць? – Арцём Валер’евіч на хвіліну задумаўся, — ды вырас жа я ў вёсцы, бацькі працавалі ў сельскай гаспадарцы. Пасля школы, не раздумваючы, выбраў сельскагаспадарчую навучальную установу. Калі прыехаў па размеркаванню ў ЧУП “АСБ Цяцерына”, мне адразу спадабалася і ціхая вёска над Друццю, і людзі, з якімі выпала пачынаць працоўны шлях. А пачынаў аграномам-насенняводам, пасля стаў аграномам па ахове раслін. Навуку прайшоў у вопытнага спецыяліста гаспадаркі, галоўнага агранома Аляксандра Карчова. Цяпер працую сумесна з высокакласным спецыялістам галоўным аграномам Аляксандрам Клімавым. У яго ёсць чаму павучыцца: па выніках працоўнага спаборніцтва за 2009 год Аляксандру Міхайлавічу прысвоена званне “Лепшы па прафесіі”.
Клопат пра будучы ўраджай у нас пачынаецца задоўга да таго, як першыя зярняты лягуць у глебу. Зімовым часам плануем пасеў на будучы год, запасаемся мінеральнымі ўгнаеннямі, хімікатамі для апрацоўкі раслін ад шкоднікаў, клапоцімся пра вываз арганікі. Пасля ўжо, ранняй вясной, пачынаецца падкормка азімых культур, унясенне ў глебу мінеральных угнаенняў. Пра тое, каб вырас добры ўраджай, мы клапоцімся круглы год.
Думаецца, слухаючы маладога спецыяліста, што ўсё ў яго яшчэ наперадзе. Жыццё расцілаецца перад ім, як тое шырокае поле, на якім ён цяпер гаспадар. І хаця жыццё пражыць — не поле перайсці, ужо зараз можна ўпэўніцца: наперадзе ўсё толькі светлае ў маладога чалавека, які любіць і ўмее працаваць.
С. ВАРАПАЕВА.
НА ЗДЫМКУ: Арцём Арцюкоўскі.
Фота В. Кубека.